Optreden Heemzicht Piershil | 25 april 2017

Vandaag treden we op in Heemzicht. Gezellig is het hier, oranje vlaggetjes met een kroontje erop afgewisseld door de Nederlandse driekleur. De koning is jarig en Oranjevereniging Piershil heeft voor vanmiddag een optreden georganiseerd. Koor de Eilanders is eigenlijk hun cadeautje aan Heemzicht. Blijkbaar zijn we waardevol genoeg om als geschenk te worden aangeboden. Hoe leuk is dat!

De koorleden zien er goed uit, oranje hoedjes, een diadeempje, oranje oorbellen, iedereen heeft z’n best gedaan. Joop spant wel de kroon in een kek oranje colbertje met glanzende revers. Als een professioneel dirigent en entertainer steelt hij de show. Applaus!!

Natuurlijk starten we met Het Clublied. Gevolgd door, ter ere van deze dag, Het Wilhelmus. Koningsdag, een kreet waaraan we gek genoeg na de inhuldiging van onze koning in 2013 nog steeds niet gewend zijn. Koninginnedag, het klinkt nog steeds zo vertrouwd. Een meneer gaat staan, prachtig om te zien, daardoor besef je eens te meer dat onze vrijheid niet zo vanzelfsprekend is. Het Wilhelmus staat daar symbool voor.

Een beetje vrede, laten we met z’n allen hopen dat we nog lang van onze vrijheid mogen genieten. De Westenwind is niet echt toepasselijk want de wind schijnt vandaag uit het oosten te komen maar de dames gaan enthousiast van start. Ook bij De Roos, een lied van Bette Midler doen de dames hun best en vervolmaken de heren het lied. We zitten goed in de bloemetjes want daarna volgt Elke roos.

Oh Heideroosje/hoe je heette, twee voor de prijs van één, wordt luidkeels meegezongen. Evenals Het kleine café aan de haven. De armen gaan de lucht in.

In de pauze is er voor elk wat wils. Een biertje, wijntje of gewoon een lekker glaasje fris. Jammer genoeg is het net even wat te koud om van de tuin te genieten. Een voordeel van het frisse windje is wel dat de temperatuur binnen niet nog verder oploopt.

Na de pauze is Als de zon schijnt ook vandaag weer een toepasselijk lied voor het oranje zonnetje dat regelmatig achter de wolken vandaag piept. En als je dan echt de zon tegemoet wilt gaan dan is daar Het Zwerverslied.

Wedding Bells, is één van de tophits van Koor de Eilanders geworden. Ook vandaag klinkt het droevige lied weer vrolijk! De Walsmedley brengt de voetjes van de vloer. Blijkbaar lacht Joop iets te lief naar een dame op de eerste rij want de man naast haar brengt Joop duidelijk aan het verstand dat deze mevrouw echt van hem is! Demonstratief pakt hij haar hand vast en laat deze de eerste minuten niet meer los.

Een traan die is er ook, en dat is helemaal niet gek hoor. Waarom fluister ik je naam nog, de tekst van dit lied roept emoties op, allemaal weten we wel hoe het is om een dierbare te verliezen. Toch maar gauw naar iets luchtigers, Waarom ben jij nooit op zondag vrij. Lekker klappen en mee hupsen. Wel een lied met een Grieks tintje maar niet meer zo melancholisch. Vrolijkheid is er ook weer bij Het leven danst Sirtaki. Staat nog niet zo lang op het repertoire maar klinkt helemaal goed!

Zo langzamerhand komen we aan bij het einde van het middagprogramma. Can’t help falling in love, een rustig nummer om langzaam afscheid bij te nemen.
Natuurlijk zwaaien we ons enthousiaste publiek gedag met ons afscheidslied van Vera Lynn.

Dag, we komen vast nog eens terug in Piershil! Maaike van de Oranjevereniging bedankt het koor voor de gezellige middag. Het cadeautje is zeer in de smaak gevallen en van ruilen is gelukkig geen sprake.

Linda Scheltema